- тәшір
- сын. жерг. Қарны шығыңқы, тәштиген, тәштек. – Нағыз рахат өмір осылардікі, - деді т ә ш і р қара. – Ауыл жалықтырып бара жатса, салып ұрып қалаға келеді (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 162). Басынан аяғына дейін қараға көміліп алып, қыт-қыт күліп қасына келе берген т ә ш і р қараның бар бітімі құдды қара бүйі сияқтанып кетті (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 302).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.